June 26 is the UN International Day in Support of Victims of Torture. BALAY join hands with others who work to attain justice, redress and improvement of well being of the survivors. 

 

Amid the bureau's intensified efforts in ensuring utmost jail security nationwide, it stays focused on working for a gender-sensitive jail management. A workshop on gender issues affecting jail management shall convene 20 officials of the Bureau of Jail Management and Penology (BJMP) today at Olongapo City. The event is sponsored by Balay Rehabilitation Center, Inc., a non-government organization and long-time partner of the BJMP in its programs for the inmates' welfare and development.

6 March 2012, through Senate Resolution 644 the Philippine Senate concurred to the accession of The Optional Protocol to the Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman, or Degrading Treatment or Punishment (OPCAT), making the Philippines the 63rd State Party to the treaty. The OPCAT was unanimously adopted by 22 affirmative votes without any negative votes or abstention.

The Optional Protocol to the Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman, or Degrading Treatment or Punishment (OPCAT) is an international treaty which was adopted by an overwhelming majority at the UN General Assembly in 2002. The purpose of the Optional Protocol is to prevent torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment. To this end, the Optional Protocol advocates the establishment of a system of regular visits to be undertaken by independent international and local bodies to institutions where persons are deprived of their liberty. The objective of these visits is to prevent torture and improve the conditions of prisons and detention centres.

The accession of the Philippine Senate to the OPCAT does not mark the end of our advocacy to end torture in the Philippines. Instead, the passage of the treaty signals more vigorous efforts to ensure the effective implementation of the treaty through the passage of OPCAT's enabling law, the National Preventive Mechanism Bill (NPM Bill).

Noong Nobyembre 2009 naipasa ang batas Anti-Torture Act of 2009 (RA 9745) na nagbabawal sa tortyur subalit mahigit na dalawang taon na ang nakalipas nang ipasa ito ay patuloy pa rin ang pagdagdag ng mga biktima nito. Ang Pilipinas ay isa sa mga bansang pumirma bilang suporta sa UN Convention Against Torture and other Cruel, Inhuman and Degrading Treatment or Punishment (UNCAT) at ang nasabing batas ang sagot dito, ngunit patuloy pa din na isinasagawa ang tortyur laban sa mga taong pinaghihinalaang kaaway ng estado.

Dalawang taon na ang nakalipas ngunit hanggang ngayon ay wala pa ring nahahatulan sa mga taong nasampahan ng kaso ng tortyur. Isang konkretong halimbawa nito ay ang kasong isinampa ni Ronnel Cabais. Si Ronnel, 25 taong gulang, isang welder. Inaresto siya ng walong kalalakihang nagpakilalang miyembro ng military noong Abril 15, 2011 noong huling araw ng lamay ng kanyang lola. Hinuli si Ronnel dahil siya diumano ang taong hinanahanap nila na nagngangalang Rommel, isang rebelde na miyembro ng New People's Army (NPA). Binugbog siya sa harapan ng mga taong nasa lamay bago siya dinala sa detachment ng mga Militar sa Villa Petrona, Libon, Albay. Labis na pinahirapan si Ronnel pagdating sa detachment; dumanas si Rommel ng sari-saring pagpapahirap tulad ng pambubugbog, pagsusupot ng ulo gamit ang plastic at pangunguryente.

Ang masakit na sinapit ni Ronnel sa kamay ng mga militar ay nagbunsod para siya ay magsampa ng kaso gamit ang Anti-Torture Act of 2009 (RA 9745). Sa kasalukuyan ang korteng humahawak ng kaso ay naglabas na ng Warrant of Arrest ngunit hindi na matagpuan ang mga suspek kung kaya't hindi na rin umusad ang kaso.

Ang tortyur ay nagdudulot ng labis na paghihirap at nagiiwan ng marka sa katawan, buhay at pagkato ng isang tao. Ang pangunahing hangad nito ay ang sirain ang buong pagkatao ng biktima. Higit sa lahat, ang tortyur ay isang paglabag sa karapatang pantao. Karapatang pantao na dapat sana ay pinapangalagaan ng ating gobyerno. Kung kaya, ang usapin ng tortyur ay nananatiling isang malaking hamon sa pampulitikang paninindigan ng mga kasapi ng pamahalaan na may direktang responsibilidad sa pangangalaga ng mamamayan.

Ang United Against Torture Coalition-Philippines, sampu ng mga biktima at kanilang mga pamilya, ay mariing kinukundena ang mabagal na daloy ng hustisya sa mga kaso ng tortyur na isinampa laban sa mga elemento ng pamahalaan na lumabag sa Anti-Torture Act. Ito ay magsisilbing panawagan sa pamahalaan na bumuo ng konkretong plano hinggil sa pangangalaga ng karapatang pantao ng mamayan. Ito rin ay panawagan sa lahat ng mamamayan na makisangkot dahil ang tortyur ay walang pinipiling biktima; maaaring ikaw o ako ang susunod. At maaari ring nangyayari na pala ito sa ating paligid nang hindi natin nalalaman.